Yemin ettiler Şiiri - Orhan Erol

İşgal ve zûlmün gölgesinde.
Kayıp ülkenin sancılı coğrafyasının.
Yoksul köylerinden dünyaya geldiler.
Gün ortasında karanlığa. göz açtılar.
Ölümün baş ucunda kopan.   
Tiz çığlıkların sesi düşerdi kulaklarına.

Süt yerine annadan göz yaşı emdiler.
Ölüm ve acının kan tarlasında emeklediler.
Ve çocuksu masallarla değil
Kayıp ülkenin tarifsiz acıların ve yarım
kalmış sevdaların hikayeleriyle uyudular.
Ve.Umutlu yarınlara hayal kurdular
Ve şafak vakti köy kuşatmalarında
kurşun seslerinin ardından çığ gibi kopan haykırışlar.
Kor ateş düşmüş ocaklarda yükselen.
Oy hawa çığlıklarıyla depreştiler uykularında.

Ve büyüdüler güneşe söz verdiler.
Ciğer közündeki acıların deminde.
Yüreklerini öfkeyle bilediler.
Ateşe ve suya toprağa yemin ettiler.
Bir gecenin karanlığında kayıp oldular.
Vedasız gitiler sonra mor dağların.
Ardında destanlar yazdılar güneş.
Olup kayıp ülkenin karanlığını aydınlatılar.

Sonra alev topuna dönüştüler.
İşgalcilerin kalbinde patladilar.
Çağlıyan gibi coştular çoraklaşmış.
Umutların üzerine tohum olup.
Düştüler toprağa filizlenip.
Gül açtılar dağlarımızda.