Yemin Edilmiş Aşklar Üzerine

Kuyudan ovaya boşanır
Sabahın şafağında
Kovalar dolusu
Dağlardan süzülmüş
Gözpınarlarından akan
Doldurulmuş dondurulmuş
İçimin hüznünde biriken
Nefes kesen koşularda
Seslerin karışmadan
Dokunmadan dolaştığı
Atların iz bırakmadan koştuğu
Ovalar sandığım zaman

Gömülür derinliğine
Söylenmemiş sözün kalmadığı
Yemin edilmiş aşklar üzerine
Andından dönen erlerin
Kızarmayan yüzlerinden esen
Rüzgarların yaladığı
Otların büklüm büklüm
Eğilip doğrulduğu
Ovalardan geçtim aydınlığa ulaşmadan

Yalancı akıl kaldı bende
Ateş böceklerinin yaktığı
Gümüş tarlalarının içinde
Henüz hüznümü paylaşmadan
Geçtiler yanımdan
Hızlı koşanlara yetişemeden

Tam vakti diye düşündüm
Doğrulmak yerine
Koşmak için katılmak
Işığın çevresinde yanmadan
Yanmadan atılmamış adımlar da
Kovalarla kuyudan çekilen
Suların serinliğinde
Botanik bahçeleri düşünmeden
Nefesim sendeler
Bu yolculuğun sonunda