Yemenin Çocukları Şiiri - Zeki Günay

Kendini cennetlik sananlar, önce sizi görsün,
Artık her gün yanar içim, yemenin çocukları.
Sizler peygamberin zamanını yaşıyorsunuz,
Yalın ayakla gezinir, yemenin çocukları.

Onca zulüme rağmen, yüzünüz hep güler yüzlü,
Cennet kiminmiş, söyleyin yemenin çocukları.
Kudüs Gazze Filistin birde Yemen yakar beni,
Yalın ayakla gezinir, yemenin çocukları.

Bizde her şey bol da, bizler yok diye geziniriz,
Süt’e ve suya şükreden yemenin çocukları.
Ekmekleri bile yok aç gezerler kimi zaman,
Yalın ayakla gezinir, yemenin çocukları.

O parlak gözleriniz de cenneti görüyorum,
Bana da yeriniz var mı yemenin çocukları.
Öksüz ve yetim kalmış, ıssız dağlar arkasında,
Yalın ayakla gezinir, yemenin çocukları.

Bir oyuncakları bile yok insanlığa muhtaç,
Karanlığı aydınlatan yemenin çocukları.
İnsanlardan istedikleri şey, bir damla sevgi,
Yalın ayakla gezinir, yemenin çocukları.

Herkes şan şöhret ve paranın peşinde koşarken,
Onlar şükrün peşinden koşup, hakka yürüyorlar.
Açlıkta bile Allah bir, bize yeter diyorlar,
Yalın ayakla gezinir, yemenin çocukları.

Bugün bolca yemek yiyin, israf edin olur mu?
Nede olsa görmez sizi, yemenin çocukları.
Hırsızlık yapın adam vurun üç kuruş paraya,
Yalın ayakla gezinir, yemenin çocukları.

Ben diyen, bizi unutmuş, Müslümanlar var güya,
Bunlar nasıl bir Müslüman, yemenin çocukları.
Fani dünya kime cennet ve kimlere cehennem,
Yalın ayakla gezinir, yemenin çocukları.

Her gün içim yanıyor, içim yanıyor Ey Rabbim,
Saltanatı elle itmiş, yemenin çocukları.
Hükmeden sensin her şeyi de gören sensin Rabbim,
Yalın ayakla gezinir, yemenin çocukları.

Yoruldum şu insanlığa, bir şeyler anlatmaktan,
Şu dağlar bile anladı yemenin çocukları.
Sizi gördüm ya, cenneti istemeye yüzüm yok,
Yalın ayakla gezinir, yemenin çocukları.

OZAN ŞAİR: ZEKİ GÜNAY
01.02.2019