Yemeneli Şiiri - Yahya99

Yemen'de yakınlan ağıtlar,
Analar, sessizce ağlarlar,
Silah sesleri durmaz orda asla,
Tüm babaların kalbi yasta.
Cetlerin gözleri yolda.

Geçermi sanarsın o sessiz çığlık
Ama anaların yüreğinde sönmez o ışık,
Çünkü insanlar Yemen toprağına aşık,
Kiminin yemeği,
Kiminin yakacağı kalmış azcık,
Kimisi yatacak yer bulamamış artık.
Ama yinede kalpler bir olmuş vatan uğruna,
Analar, babalar, cetler ve askerler,
Yemen topraklarında.

Savaşıyorlar durmadan düşmana karşı,
Ne bir aş var nede aşı,
Çünkü bu bir ölüm kalım savaşı.
Yeter düşmanın yaptığı eziyet,
Sanki bu çığlıklar hiç bitmeyecek,
Şehitler hep bir ağızdan eder şehedet,
Kimse merak etmesin silahtan ziyade,
Taş gibi imanımız düşmanı ezecek.

Ey Yemen üzme bizi bak,
Binlerce asker şehit oluyor,
Uğruna alınları ak.

Ecnebiler durmadan saldırıyor sana,
Havadan ve karadan,
Beşeriyetten uzak,
Canavarlaşarak bak.
Onların amacı medeniyet öğretmekmiş bize,
Medeniyet önemlidir,
Ama savaşı yenmek için yürek var bizde.

Celadetlerle anılıyor Yemen toprakları,
Durmadan akıyor Yemen topraklarında...
İnsan kanı.
Merak etme kazanacaksın istiklalini,
Bir gün söndürürüz evlerdeki matemi.
Çınlıyor Yemen Allah Allah nidalarıyla
Kaçıyor düşman Yemen topraklarında,
Kaçacak yer yokki,
Onlarda ölüyor bir zaman sonra.

Ey Yemen sinirlenme bize,
Yüzümüze bakta bir gülmeyi dene.
Merak etme atacaz burdan ecnebileri,
Birdaha anılmıyacak burda isimleri.
Anaların kalbi bekler yavrularını bir bir,
Babaların kalbi gözler yolları bir bir,
Ümit kesimez Allah'tan,
Nede olsa Allah bir,
Düşaman ümitleri ise tozlanmış bir kir.

Vazgeçmiyor düşman,
Vazgeçemiyor Yemenelinden,
Alamaz buraları düşman,
Çünkü burda herkes tutar birbirinin elinden.
Feda ederiz canımızı,
Alsalarda silhımızı.
Yemen ey Yemen,
Yeterki ayrılma bizden,
Vazgeçemeyiz asla Yemen elinden