Mavidir benim bisikletim
Beton kokan ormanlarda gelişigüzel sürerim
30 yaşımda, sırtımda çantam
Hala uslanamamış bir talebeyim
Saçlarım ağarmış
Gökyüzü kararmış
Işığımı açmış, yolumu aydınlatmışım
Hayatla yarışan insanları sollamışım arada
Önümde külüstür bir araba
Arkamda son model bir Tesla
Balta girmiş şehir ormanının kuşları polisler ve ambulanslar
Cıvıltıları sallarken binaları kökünden
Kim bilir kaç talihli dönecek kapılarını çalan kaçınılmaz ölümden
Yanaştım asfalt limanın önüne
Bağladım ekmek teknemi çelik bir direğe
Bastım bir sefer zile
Kulak verdim eşşek arısının ürkünç sesine
Kapı açıldı, kat dördüncü kat
Asansör vardır muhakkak
Ama yokmuş, bize görünen yol uzun yolmuş
Merdivenlere bir dağ keçisi gibi tırmanıp
Yemeği çantamdan çıkardım
Ve bugün de birisini açlıktan kurtardım
Gelişigüzel, gidişi çirkin sürdüğüm
Mavi bisikletimle
Sinan Akıncı
Kayıt Tarihi : 21.2.2023 10:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!