Yem Olur Serçeye Şahinlerimiz

Huzur yüzü görse az buçuk ülke,
Çakallar, sırtlanlar üşüşür mülke,
Değişmez, kaide değişmez, ilke,
Kurdu, çoban görür koyunlarımız.

Gerçekten bağları koparır düşler,
Kılıç artığında, hareket başlar,
Kuyruk acılıda baygın gülüşler,
Musmutlu baş çeker hainlerimiz.

Yağmadan hakkını peşin alanlar,
Üretmeye başlar her tür yalanlar,
Çıkar meydanlara huzur çalanlar,
Halkı düşman eder oyunlarımız.

Peşpeşe çok tuzak kurar lainler,
Sabahlara kadar vaklar hainler,
Karanlık, mâbedler yarasa, inler,
Düşmanca çalışır beyinlerimiz.

Fark yok; nur-kir, adil-zalim arası,
Uyanmak, dirilmek bir yüz karası,
Sırtımızda var kırk hançer yarası,
Ondan doğrulmadı boyunlarımız.

Yalancı pehlivan bir peşrev yapar,
Ve bir bardak suda fırtına kopar,
Okyanusta yüzen gemimiz batar,
Yem olur, Serçeye; şahinlerimiz...