Yelpaze Şiiri - Özge Özgen 2

sen kılcal bir damarı yuttun biliyorum
içinde oturduğun o sırtlan
gelip benimde içimde oturdu şimdi

taşın altına elini sokup
uzaklara fırlattığın o tez zamanlı doku
yorgunluğumu alıp
götürsün istemiştin besbelli

en fazla iki dişi olanlar
bir ahtapota benzemese de
öyle kalmıştı isimleri

derimdeki yanıklardan sonra
çıplak bir gün daha
ve kara benekli günahlar üstüne dönen yelpazede
öfkeli bir rüzgarı sevmiştik

arada bir Marinaya kapak atalım
çünkü insan uyuyor sevgilim
duymuyor acıyı aynı zamanda
zaman buzz
üşütüyor üstündekini

bu yaz gün ışığı sızsın istiyorum İstanbul'a
beni kapşonlu bir ayıya satsınlar
bu omurga benim
çıkmazımda değil...