Yelliköyü Şiiri - Yusuf Cantürk

YELLİKÖYÜ (Temmuz-2010)

Timur ile Beyazıt’ın Ankara –mürtet savaşı,
Halk korkudan buraya sığınmış, aramış, ekmeği, aşı.
Muhtemeldir ki, 1402 tarihinden beri,
Olmuş yelli köyü yerleşim yeri.

Halen İsviçre köyleri gibi güzel, havadar,
Yüksekliği İsviçre köyleri kadar.
Her evin,, büyük bir bahçesi var. İlkbaharda,etraf yemyeşil, yazın meyvelidir ağaçlar

Öyle bir yer ki, burası, her gün, rüzgar, fırtına,
Öyle ki Temmuz, Ağustos, bütün yaz boyu
Bir de kaptırmasaydı,Komşu köye toprağından çıkan suyu,
Susuzluk çekmezdi, açtırmazdı, muhtelif yerlerde kuyu!

Çocukluğumu yaşadığım köhne köy nerede?
Çatıları düzdü. Toprakla kaplıydı damları,
Yağmur için yuva taşı, kar için kürek
Kadınların ve kızların, çilesine, dayanmazdı yürek.

Dere boyu ceviz ağacıyla doluydu, hem de hayrat!
Cevizini ye! Sonra gölgesinde uykuya yat.
Duydum ki zamanla, olmuş bir felâket,
Bir anda yağmur sel olmuş, sürüklenmiş tabiat:

Üzüm bağları var, yamaçlarda, Güneşe karşı.
Ne dükkanı var köyün içinde, ne de çarşı;
Bulguru, tarhanası, hele, hele meşhurdur pekmezi,
Tadına doyum olmaz, kirazı, dutu, kayısısı,bol idi cevizi.

Varsa, tarlan, bağın ve küçük de olsa bir bahçen
Çeşitli üzümü, meyvesi, ve de sebzesi,
Hele, hele doğal olan üzümü, pekmezi,
Her ne kadar dayanılmaz olsa da zahmeti,

Bir saatlik mesafe, Ankara- Yelli köyü arası,
İsmi gibi, devamlı yelli, rüzgarlı burası.
Temmuz-Ekim, gurbetçilerin tam da gelme sırası,
Bayramlarla, ölümlerde, esirgenmez, zenginlerin parası.

Gurbetçiler yapmış yazlık, modern binalar. Uytdu çanakları, güneş panelleri ile süslü çatılar,
Amam hâlâ, bağlara ulaşım zahmetli, yaya ve eşekle. Bağ bozumu zahmetli, bir de buna susuzluk ekle.

Temmuz boyu ve Ekimde geliyorum kabrin başına,
Bakma sakın gözlerimden akan yaşıma;
Kabrini sarı –yeşil çiçeklerle süsledim nihayet,
Ben de yanına geleceğim,biraz daha sabret.

Dünyada mı, ahirette mi diye sorsalar bana!
Tercihim, bilesin ki ahiretten yana.
Nedeni, malumdur ki sen oradasın,
Yaş seksene yaklaştı, artık ben de varım sırada.

Dualar okurum yine kabrin başında
Çok acı hatıralar var, Yelli köyünün toprağında,taşında.
Bir gayem vardı.Ayrıca,gezdim, dolaştım, burası ne de olsa vatan,
Üstelik sen de varsın bu toprakta yatan!

Üzüm bağları var, yamaçlarda, Güneşe karşı.
Ne dükkanı var köyün içinde, ne de çarşı;
Bulguru, tarhanası, hele, hele meşhurdur pekmezi,
Tadına doyum olmaz, kirazı, dutu, kayısısı,meşhur idi cevizi.

Evde hatıralar resimlerin olmasa,, Dünyam bana dar, ayaklarım geri,geri gidecek.
Sensiz yaşar iken gözlerim dolmasa,
Yalnız yaşam zorluğunu kimler bilecek?

Yusuf Cantürk(E.Hv.Kur.Alb.)