Saat 04.29 ve ben bu şiire başlıyorum.
Çok sonradan başladı her şey,
Küçüktük oysa ki...
Ebenin kötü bir cümle içinde kullanılmadığı zamanlar...
Gülüşün hiç değişmedi yıllardır.
Sen hep o çocuk ama masumhane gülüşünle içimi ısıtırdın,
Ta ki bu şehri terkedene kadar...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta