Yelkenli Şiiri - Osman Bıyıklı

Bir yelkenli olmak isterdim
Ufuklara açılmak, deryalarda yüzmek
Gitmek, gitmek ta! Uzaklara
Sonsuzluğa, mutluluğa, hüzne ve aşka.

Bırakmak isterdim kendimi denizin o yumuşacık ellerine,
Salına salına gezmek isterdim o sonsuz enginlikte,
Boğuşmak isterdim azgın dalgalarla gücümün yettiğince.

Açtım kollarımı güneşin batışına doğru bir martı gibi,
Usul usul süzülüyorum denizin üstündeki dalgalar gibi
Rüzgar saçlarımı okşuyor annem misali sessizce,
Rüzgarın ara ara dokunuşunu hissediyorum yüzümde
Aşık bir yârin yumuşacık ve tertemiz öpüşü gibi.

OSMAN BIYIKLI