Yelkenli Şiiri - Gökhan İzmirli

Bir yelkenliyle, ilk açıldığında denize
ürpertinin yanında
ne umutlar vardır yüreğinde.
Hesap sormadan kimse sana,
senindir yol alabildiğine.
Vira!
Keşfetmek arzusuyla yeni yerleri
hep bir umut belki varırım diye
demir almak istemeyeceğin o son limana.
Süt liman uçsuz deniz.
Yelkenler fora!
Apansız bastırır bir fırtına.
Rüzgarın şiddetinden savrulurken bir o yana, bir bu yana
dev dalgalarla boğuşursun bir taraftanda.
Ve son.
Alabora!
Boğulmamak için çırpınırken,
tek başına çıktığın bu ilk yolculukta
beklersin,
bir el gelsin
de kurtarsın seni diye.