Yelkenler Fora Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Sensiz geçen gecenin
Güneş doğmamış sabahına
Günaydın dedim
Yine bitap
Yine yorgun
Yine ellerimde tütün kokusuyla
Dilsiz ayrılığın
İçimde ki tortusuyla

Kuşların cıvıltıları eşlik ediyor
Açık penceremden gelen esintiye
Yine sorular…
Yine sorgular…
Bir gün başlıyor yine
İçimdeki gel-gitleriyle

Çağırıyor beni yaşamın nefesi
Balkonum da küpelilerim gülüyor yüzüme
İçime çekiyorum
Çiçeğimin yaşama davet sesini
Ve Sabahın huzur veren dinginliğini

Hadi diyorlar hadi
At şu zulmün yeleğini
Çıkar üstünden mazinin izlerini
Bir adım zor değil
Biliyorum ki bir adım gitsem
Yaşam on adım gelecek bana

Ahh
Bir sende acizim bu kadar
Bir sende bilmiyorum öfkeyi, gururu
Bir sende sildim kırdığın onurumu

Bugün tütmesen gözümde
Bugün sensizliğin yasını yaşamasam
Kuşlar uçursam gökyüzüne
Kanatlarına umutlarımı taksam
Çağlasam, aksam tekrar dolsam
Yani nefes alsam
Yani diyorum ki hani
Yaşadığımı anlasam

Bugün söz verdim kendime
Yaşamı kucaklayacağım
Dostlarımı sarılıp öpeceğim
Bana küsen kitaplarımı
Yine eskisi gibi seveceğim
Mutluluk tek şeye bağlanır mı?
Başka şeyler yerine konmaz mı?
Bugün temize çekeceğim her şeyi

Sabah serinliğinde
Yelkenler fora yeni yaşama
Bambaşka okyanuslarda
Bambaşka dalgalarla savaşmaya
Daha güçlü
Daha emin
Daha sağlam yol almaya