Yelken Direği Şiiri - Mehmet Bekir Nal

Biter mi bu bulantı?
Bırakır mı dönmeyi başım?
Durulur mu dalgalarım?
Dik durmak zor zanaat
Yürek katlanmak ister
Dinmeyen gözyaşlarına inat
Yelken direği gibi bir o yana bir bu yana dünya
Issız deryada sesim duyulmaz
Sahte maviliklere karşı konulmaz
Martı da yunus da dönüp bakmaz
Yok mu acılara ortak?
Gönüller bir olmayı unutmuş
Ruhlar rüzgarda savrulmuş,
Deruni hisler yerini sığ kahkahalara bırakmış
Dünya denen bu sefil panayırda
Alayının şirazesi kaymış
Bu kaçmak değil esasında dönmektir
Özünden gelen sesi dinlemektir
Gitmek lazım alelacele
İçeride kalan o azıcık hüsnüniyetle
Bu korku değil esasında cesarettir
Taze fidelere can suyu vermektir
Cenneti getirmektir öz yurduna
Unutmak değil hatırlamak gerek eski günleri
Aynı hataya düşmemeli duyunca sahte sözleri
Şimdi yeni dünya kurulurken
İzlemeli her anı
Elde tutmak ve yıpratmamak gerek sevenleri