Ne bahar kaldı ne hazan
Sur’a mı üflendi yoksa
Nedendir, nedir bu telaş
Kıyamet vakti mi yoksa..
Mazi usta bir avcı gibi peşimdeyken
Nasıl kurtulabilirim hatalarımdan, pişmanlıklarımdan ve korkularımdan
Yediğim darbeler çentik çentik iz bırakırken yüzümde ve yüreğimde
Korkar oldum sevmekten ve sevilmekten
Çünkü sevdiğim beni anlamadı
Beni sevense hep bir şeyler çalıp götürdü yüreğimden
Acılar büyüttü, belki de olgunlaştırdı
Mutluluğun bir kaç cümlede saklı olduğunu bilmiyormuşum
Huzurunsa ancak sevgilinin yanında olduğunu
Artık ne mutluyum ne huzurlu
Yelken açtım hayat okyanusuna bilinmeyen atiye doğru...
©
Seyit Burhaneddin KekeçKayıt Tarihi : 15.8.2012 07:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!