Yelken Açmak Uzaklara Şiiri - Doğan Ülkekul

Ayrılmak acı bir sözcük
Eskimiş yelkenlimin halinden de acı
Yırtık yelkenleriyle
Pusulasız, dümensiz, fenersiz
Nereye kadar gideceksin daha, nereye.

Bu yolculuğa ben başladım
Benimdir o ilk atılan adım
Pişmanlık diye bir şey olamaz
Ama ben de bu denizlerin kaptanı olamam
Yelkenlim anlamaz, deniz anlamaz.

Geri dönemezsin, ağlayamazsın
Adını unutmak zorundasın pişmanlıkların
Hep yarın vardır ufukta, hep yarın
İyisi var, kötüsü var bu diyarın
İçini dök, öykünü dalgalara yaz.

Bu yolculuğun herşeyi yalan
Dönüşü olmadığı yalan
Engine taşmış denizlerin mavisi
Yelkenlimin serin sulara yaslanan hayali
Başımın üstünde beni yakan güneş
Yalan hepsi.

Önemi yok sıcağın, soğuğun, yağmurun
Sen bildiğin, duyduğun gibi gör yeter
Yelkenlerinde rüzgar olsa da olmasa da
Gözlerinde hayat bulduğun sevgiler
Ve sevdiklerin, dostların, sevenlerinle beraber.

Yelken aç
Horon tep
Hayatı yaşa
Haydi, yelkenler fora.