Bir ümit
Dünya durur mu? o an,
Bir ümit
Durumlu? Bir an insan
Keşke
Keşke yüreğim taştan olsa
Mutlu olmak çilemidir hep
Kalan mı, giden mi gerçek
Mutsuzluğa aşk mı? Sebep
Bu azap ne zaman bitecek
Dayanamıyorum
Biri bugün beni vursun
Gittiğin yolların başlangıçları yok
Gittiğin o yerin kapıları çok soğuk
Sensiz buraların hiçbir anlamı yok
Gözlerim dolu, kalbim kırık
Sensizliğin buralardaki adı yalnızlık
Gözlerimdeki güneşi söndüren
Yalanların kadar soğuk şimdi bu yer
Dört duvar ciğer parem
Penceresi küçücük bu soğuk yer
Ne meltem ne tufan,
ne de bir nefeslik rüzgâr sıradan
Yüreğimde karartma geceleri var bu aralar,
Bu aralar dokunma
Kanarsa kapanmaz gönülde yaralar
Bırak ciğerlerim patlasın
Bırak beynim hiç oksijen almasın
Boşver şişsin gözlerim ve hatta
Artık gülümse diyorum kendi kendime
Ve HAYAT... yaşamaya ölesi değer
Yok yok ölüm kelimesi yakışmaz hiç bir yere
Yaşamak ve yaşatmak inadına, her şeye
İki elle asılmak hayata, bazen çocukça
Ve var olmak hayat için hayatta
Dün gece bir mucize oldu anneciğim
canının canı doğdu.
Minicik elleri ile, hayata sımsıkı tutundu.
Hani babam her kızdığında bana:
hışımla anlatırdın ya babama,
Hani günlerce beklemişsin,
Seni çaldım hiç düşünmeden
Sakladım tüm gerçeklerden
Bir yerde sonu olacaktı elbet
Hak eden buluyor ama sende sabret
Hak ettim bunu çoktan
Bir ceza gelecekti haktan
Açılıp Marmara'nın en ücra
yada en ortası işte nasıl denirse orasına
İçesim var küçücük bir sandal içerisinde ölesiye...
Sevesim var seni öldüresiye
sorma neden diye...
işte öylesine sebepsizce.
Şuanda İstanbulda,
Ardında rezil kepaze bedenim.
Elimde bir mey şişesi...
Sıradan.... adını hiç bilmediğin!
Tuhaf sisli bir kıyıda,
Çakıl taşları üzerindeyim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!