Ayın şavkı değil mi o, sessiz geceyi bölen ?
Saat oldu yirmi dört,
Gel de denizin üstünü sen ört.
Başedemediğim dertlerimden,
Hasret kaldığım sahilin özleminden,
Coşup coşup durulan öfkemden,
Diz çöküp üzülme diyor,
Feda ettiğim hayallerim.
Birilerinin hayatı olmadan
dön zamana diyor
Seher vakti gelen umutlarım . . .
Dört değil, üç güne bürünmüş aşkın girift halisin.
Aşk denilen şey; üç günü geçmemeli.
Geçmemeli ki;
En sevdiğim havalar işte şimdi geldiler.
Sen uyuyorken, vuruyor pencereme sağanak.
Poyraz değil mi o, hafif araladığım penceremden içeri sızan?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!