Yelin Savurduğu Zamanda Candın

yelin savurduğu zamanda candın
uzaktan salındın ayrılırken hep
zorun kavurduğu amanda yandın
tuzaktan alındın sıyrılırken hep

yumuşacık elden ovalarsan yar
başı açık yelden kovalarsan har
kırmızıcık gülden savalarsan sar
kozaktan dalındın kırılırken hep

gözlerine daldım akıl başta yok
sözlerine saldım çakıl taşta çok
közlerine aldım sakil kaşta kok
tozaktan gelindin sır olurken hep

çağırsan yanına sana sarılsam
saçları okşayıp azcık darılsam
çıdam taşı gibi çattırt kırılsam
bozaktan kalındın yarılırken hep

ozan efem yarde kalıp ağlasam
karanlıkta yerde alıp bağlasam
ateşler içinden dalıp dağlasam
vuslatın telinden vurulurken hep

190711denizli