Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Duygu yüklü şiirinizi
beğeniyle okudum
Sırtlarındaki gömlekleri yırtık olan meczup diyorlar.
Ve yıkılan kapıya asılı kalmış dua gibi.
Az önce yanınızdan ayrıldı gecenin çobanları.
Kimse ağlamadı ben gülerken.
Belki da insanın insanı sevmeye vakti olmadığı zamanlardayız.
Yalnız sessizlik koyulaştı gitgide suretlerde.
Tam yerli yerindeydi fecr vakti kıyıdaki ışık.
İnsanın en büyük hamaratlığıdır dua.
Nasiplendik elhamdülillah.
Aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık.
Allaha emanet olun.
Selam ve dualarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta