Yel Olmuşum Şiiri - Cahit Can

Yârin lüle saçlarına,
Esen ince yel olmuşum.
Yanağını okşayan o
Perçeminde tel olmuşum.

Gözde sürme, elde kına
Meylim vardır güzel sana
Perçemli al yanağına
Taktığı bir gül olmuşum.

Gurbet mezar, hasret kefen
Oldu artık; neyleyim ben
Yâre doğru akıp giden
Boz bulanık sel olmuşum.

Sitemim var kader sana
N’olur biraz acısana?
Mecnun gibi aşk oduna
Yanıp yanıp kül olmuşum.

Çok değişmiş görmeyeli
Dost edinmiş zalim, eli
Benden yana idi meyli,
Bugün artık el olmuşum.
KIR ÇİÇEĞİ/1998