Yel Der Baharım Geçer

Bir rüzgarsın hayatımda
Yel eder,
Mevsim biter,
Kabus olurum.
Aynı güneş ısıtabilirmi ellerimizi
Oysa adını heceledim,
Her bir mevsiminde.

Düşlerim sınırsız
Çaresizce düşlüyor,
Bedenim bitkin,
Umutlar ürkek.
Yağmur gibi sıkıntı niye.

Neydi rüyamdaki,
Neydi o gökkuşağının rengi.
Çok uzaklardan sesleniverdi
Ve kayboldu birden
Bak yine hava bozdu
İçimdeki fırtınayla birleşti
Yeryüzündeki ızdırap.

Ve adını buğulu camlara heceledim
Yine her defasında kopardılar yüreğimi,
Kime verdim bu kalbi
Veya kim çaldı acımasızca.

Bu can
İşte bu can yalan bana,
Eskisi gibi bakabilsem ellerine,
Oysa ellerinde yalan,
Doğrusu, doğru olanı
Olmayınca güldürmez
Güldüremez Yalancı gözlerin.

Hangi öfke geceleri kandırabilir!
Hiç değilse avuturum kendimi
Sessizliğin matem esintisiyle.
Uykumu hep gecelerin aldı
Tarife ne gerek
Benim derdim, kara bulutların,
Gecelerin sığıntısı.

Konabilse kalbim kuşlar gibi
Selçe olsam,
Ağlatsam tüm doğayı,
Yağsam.
Yağsam bir avuç dolusu.
İçmeden sarhoş olsam.

Aşk saklanmıyor
Ne yerlere, ne göklere
Kainata sesleniyor

Benim aşkımda ölümü tattı,
Öncekiler gibi,
İçime sinmeyen çaresizliğin haykırışı.
Hadi sevmek diye birşey yok farzet
Yoksa sen Ölüme demi inanmıyorsun! ! !