Yel değirmenleri.... Şiiri - Niyazi Sakar

Gitsem sessizce yaklaşsam hep aynı yöne monoton dönen yeldeğirmenlerine
Yakalasam sarılsam yavaşladığı bir anda dönen o dört kanattan birtanesine
Ya dönerken ezilsin vücudum tahıllar gibi un ufak konumlara gelene değin
Ya da dönerek savrulsam gah rüzgar azizliğiyle hep tozarak
Ben de parçalansam tane tane o taneler gibi olsam dağa bayıra çarparak
Kopayım senden ''bağlandım kaldım dünya güzeli'' dediğim'' birtanesinden...

Uçursun beni en ırak yerlere o zararsız saf monoton pervaneler
Senden daha zararlı olmaz bana sahipsiz kalmaz boş yere viraneler
Ne farkeder ha yeldeğirmenleri mahvetmiş beni ha donmuş meyhaneler
Çektiklerinizi yaşıyorum Hey Leyla ile Mecnun Hey Kerem ile Aslı ve daha nice cismi kalmayan efsaneler
Onlar da benim gibi, nesli tükenmiş çok eski sevdalı deli divaneler...