Rüzgarın yönlendirmeye yetmediği
Bir yel değirmeni hapis edilmiş
öğretilerin kurbanı ayaklarıma….
Enerjisini dönüştüremeyen yel değirmeninin hapis hüznü bu….
mimari yorgunluğu…
işlevinin dışına çıkmış viktorya dönemi acısı…
ben bütün uzuvlarımı sevdim yinede
içlerinde farklı dönemi gömülü tutsalar da…
fosilleşen özlemleri
dokuma mührünü basıyor…
olsun….
Hangimiz damgalı değiliz ki kendimizle…
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 12:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok güzel bir şiir tebrikler devamını gelmesi dileği ile teşekkürler..
TÜM YORUMLAR (2)