Bir güzel elinden perişan oldum
Yel beni savurdu çöl ortasına
Bir sabaha karşı kendime geldim
Düşüp bayılmışım çöl ortasına
Kendime gelende kalktım yürüdüm
Güç kalmadı karlar gibi eridim
Acıktım susadım otları yedim
Kader beni attı çöl ortasına
Ne gelen var ne giden var yanıma
Bir yar için kıyacağım canıma
Gören olup kimse gelmez ölüme
Aşk beni düşürdü çöl ortasına
ÂŞIK SEFİL mecnun gibi kullar çok
Çaresizin yarasına merhem yok
Dostlarım üzülür düşmanlar der ok
Mezarım kazılır çöl ortasına
31.7.2020
ÂŞIK SEFİL DURSUN ALABIYIK
Dursun Alabıyık 2
Kayıt Tarihi : 31.7.2020 07:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dursun Alabıyık 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/31/yel-beni-savurdu-col-ortasina.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!