Yel* Şiiri - Ozan Efe

yalnız ve sıcak
gömleği boşa eskimiş
kirindedir terinde
kim yakasında

gece tarlasını süren
saçak altında buldum
bağlanan yağmur ıslar
kim arkasında

yıldızları dalar
hiç bakışları
koyulan imleri değiştiren
kim şakasında

sokak kapısını
açıp kaçar geceleyin
yol götür beni kırlangıçlara
kim hırkasında

yavrusuna yiyecek
yüklenmiş anaç
açık ağza kusacak kursağını
kim telek arasında

kuşlarını değişir göl
birine gider
birinden gelir
kim uykusunda

limanlar dola boşala
eskidi mi dersiniz
omurgalar dayanınca
kim dalgasında

yelkenler şişince
kıyılar uzakta kalır
sevgiye salınır yürek
kim kaygısında

aklımın yarısı
uzuna giden yol
ötekini söylemem
kim duygusunda

dağlara tutunmuş
eridi donan karı
öğleyin silindi alkım
kim yarasında

050810denizli