Yel Şiiri - Bekir Eser

kalbimden dökülen son damlada sen
eser rüzgar esmesine bir şey diyemem
gölzerimde bir tutam toprak varken
ellerimde yel

tutsaklığım çocuk yıllarında bir kadına
göğsünde sıcaklığıyla akıp giden süt
yanağıma ilk dokunuşun adıydı

korkulu gecelerde tebessüm eden sen
hırçın saçlarındaki aka bir şey diyemem
dudağımdan tek kelime ona bir şey söylerken
yüreğimde yel

kaçınılmaz sevgilerin çıplaklığında bir kadına
ufak ufak dokunuşların varlığından habersiz
anne şefkatinin temas adıydı