sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
Sırça köşk kırılmaya,
Dost dosta darılmaya.
Yaralanır gönül,
Sinesi dertle dolmaya.
Varlığı yüktür dostun yokluğu hasret,
Sahte zaman lâtife dahi dolu nefret.
Nihayetsiz değil zulüm,
Yek hakikât en nihayet ölüm.
Kayıt Tarihi : 3.9.2025 15:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!