Yeis Çiçekleri
Sorma bana bu güne kadar neredeydin diye
Siyah gidişlerle boğuşuyordu yüreğim hayli zamandı
Güçsüzdüm, düşsüzdüm, Saçlarımdaki yeis çiçeklerini hiçliğin ilk hecesinde büyütmüştüm ve tükenişimle üzerlerini örtmüştüm
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta