Yeis Şiiri - Kübra Arıkan

Yalnızlığımın kalabalığına sığındım bu akşam
Çaresizce neye sığınacağımı düşündüm
Dermanı da yok ki şu bir çare gönlümün
Ağlaya ağlaya yine yastığıma gömüldüm
Yalnızken mesken tuttum karanlığı kendime
Ben gittikten sonra sevsen ne sevmesen ne
İnsanın içindeki umutları birer birer gidince
Ne güzelliğin işe yarar ne de dilindeki iki hece
Elkızı deyip geçme el kızından doğmadın mı?
Seni de o kadın pamuklara sarmadı mı?
Sustu, güldü diye hep mutlu sanmadın mı?
Yoksa sen onu güzel diye almadın mı?
Sanma unutulur gider birkaç gün sonra
İnsanoğlu unutmaz ruhun çıksa da arşa
Hiç eskisi gibi kalır mı ikiye ayrılan sayfa
Bugün değer bilmezsen hesap verirsin Hakk’a!