Yalnızlık bahtımın kaderi oldu
Yaprağı dökülmüş dal ettin beni
Sensizlik gönlümün kederi oldu
Eşini yitirmiş dul ettin beni
Öyle bir alemki aç belli değil
Kabuk belli değil iç belli değil
Vuslat mahşerdemi hiç belli değil
Ümitsiz biçare kul ettin beni
Bir yol var uzakta uzun ve ince
Herkes gidecektir o yoldan bence
Ak vücudun, ak kefeni giyince
Rusyası yıkılmış sol ettin beni
Artık bu dünyanın direği kopsun
Ecel kapısının fireği kopsun
Seni sevmeyenin yüreği kopsun
Ayaklar altında nal ettin beni
Meğer sensiz olmak nede acıymış
Uzak olman bilen başlar tacıymış
Azrail canına nasılda kıymış
Altın idim şimdi pul ettin beni
Boyun selvi idi huyun huyumca
Celal seni arar ömrü boyunca
Saramadım seni bir gün doyumca
Issız deryalarda sal ettin beni
Celali 12 Mart 2001
Celalettin TokmakKayıt Tarihi : 19.6.2008 18:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celalettin Tokmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/19/yeis-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!