Yeğene Mektuplar - Öğüt II

Duy, bak sana bir öğüdüm var yeğen,
Kim varsa sahip çık ruhuna değen,
Gönlüne uyanı ayırt et, beğen,

Gel sen beni dinle, ders al, ibret al,
Yarınları kurtar, günü hayra yor.

Her zaman, her yerde kendin ol kendin,
Ancak sağlam olur, yıkılmaz bendin,
İnsan düşer kalkar, sanma tükendin,

Gel sen beni dinle, ders al, ibret al,
Yarınları kurtar, günü hayra yor.

Bazen işler sarpa saran ansızın,
Dayanılmaz olur ağrın ve sızın,
Bir türlü barışmaz anla yıldızın,

Gel sen beni dinle, ders al, ibret al,
Yarınları kurtar, günü hayra yor.

İşte o zamanlar sakin ol sakin,
Fırsat ver ki tam çalışsın idrâkin,
Sayesinde bilesin aynel yakin,

Gel sen beni dinle, ders al, ibret al,
Yarınları kurtar, günü hayra yor.

Akıl başta ise mutlak anlarsın,
Anlayınca her hatadan yanlarsın,
Yapana da tepki koyar banlarsın,

Gel sen beni dinle, ders al, ibret al,
Yarınları kurtar, günü hayra yor.

Yapacak şey yoksa ne gelir elden,
Herkes çalar oynar bak ayrı telden,
Hesap sorulur mu şu esen yelden,

Gel sen beni dinle, ders al, ibret al,
Yarınları kurtar, günü hayra yor.

Ne yazık ki çok geç, geçmiştir geçmiş,
Herkes şu veya bu bir yolu seçmiş,
Nasibi ne ise yemiş ve içmiş,

Gel sen beni dinle, ders al, ibret al,
Yarınları kurtar, günü hayra yor.

Dertler bir değil ki, say say bitmiyor,
Bazı anlar hiç akıldan yitmiyor,
Ne yapsak ne etsek hoşa gitmiyor,

Gel sen beni dinle, ders al, ibret al,
Yarınları kurtar, günü hayra yor.

Yeğen işte budur son sözüm sana,
Her öğüdün faydası var insana,
En güzele uymak can olur cana,

Gel sen beni dinle, ders al, ibret al,
Yarınları kurtar, günü hayra yor.