Yeğenim Dursun'a Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Yeğenim Dursun'a

Dursun saçun ne oldi,
Korkarum ki kel oldun.
Ne arar ne sorarsun,
Amcana da el oldun.

Oturmuşsun mekana,
Çay içersun beleşten.
Ekmeği bulamazsan,
Karnun doysun lavaştan.

Masanın etrafında,
Birkaçınız bereli.
Seni taniduk ama,
Diğerleri nereli.

Kanatun yok uçarsun,
Ecnebi illerine,
Memleketten kaçarsun,
Hasretiz küllerine.

Gel da gez Tirabzoni,
Meydan Parkı, Ganita,
Geçurdun kaç sezoni,
Yok kolinda manita.

Olmuşsun idareci,
İdare etmeyisun,
Kuş gibi havadasun,
Ama hiç ötmeyisun.

Mustafa Hoşoğlu
02.01.2016