Acıyla yüreğime saplanan bıçak gibiydi gün, o gün
Lakin mavisi kurşun rengine bürünmüştü gökyüzünün
İçimde bir sıkıntı vardı zaten, kesin bir şeyler olacaktı bugün,
Telefonum çaldı yeğenimdi arayan,
sesi boğuk geliyordu
Birşeyler anlatmaya çalışıyordu
konuşamıyordu
Hıçkırıkları konuşmasını engelliyordu
Bir şeyler olmuştu kötü bir durum vardı kesin
en son şu bir kaç cümleyi anlayabildim
Dayı Çağdaş yolda cansız yatıyor yetiş
Fırladım büromdan
Merdivenleri uçarcasına nasıl indim hatırlamıyorum
Beşer mi, onar mı
Şoktaydım
kendimi taksiye attım
Nereye dedi şoför
Çek dedim kaptan Kartaltepe'ye
Yalnız çok acele et acildir durum
Yaklaştık annemlerin sokağına
Çığlık çığlığaydı sokaklar
Dizler dövülüyordu,
Yanıyordu ağıtlar.
Yeğenimin kanı ince şerit halinde akmış
Asfaltı kızıla boyamıştı
Organlar dağılmıştı
üstüne gazete örtülmüştü
Açtım son kez bakayım diye
Aman tanrım unutulmaz feci bir manzaraydı
Zavallı annem bir yıl önce babamı kaybetmişti
Şimdi de torununu
Yıkık bir halde dizlerinin üstüne çökmüş
başını dövüyordu
Toparladım kendimi
Bu kaza nasıl olmuş dedim komşuya
5 yaşındaki yeğenime babası büyücek oyuncak bir kamyon almış
O kamyona binip yeğenim yokuş aşağı sallanmış
Ehliyetsiz şoförün kullandığı kamyonun arka tekerleklerine
yeğenimin kafası takılmış
Ve anında can vermiş yeğenim
Çok zekiydi yeğenim
çok bilmişti
Büyükler edemezki onun ettiği lafları
Herkese laflarını yedirirdi
Mahallenin yaramaz maskotuydu
Kendinden çok büyük adamlar onu kızdırır
Yeğenimden yakası açılmamış küfürleri yerler
ve bundan da çok büyük zevk alırlardı
Gözleri yerinde durmazdı konuşurken
fırıl fırıldı
çok ta kabadayıydı
O yaşında kendi yaşından büyük çocukları
önüne katar evlerine kadar kovalardı
Korku nedir bilmezdi
Hep balkondan sarkardı
Yaşasaydı çok canları yakardı
Çimdik atardım her yaramazlık yaptığında
Zaten sadece benden korkardı
Anneme derdim zaten
Bu eceliyle ölmez anne diye
Demez olaydım, haklı çıkmaz olaydım
Nereye gittin be Çağdaş yeğenim
şimdi kim yaramazlık yapacak
Kimi şikayet edecek alt komşular
Gürültü yapıyor diye
Kim damarlarını şişirerek bizlere küfür edecek
kim kovalayacak mahallenin çocuklarını
Ne vardı yeğenim
Ne vardı o kamyona binipte aşağı sallandın
Şimdi 13 yaşında olacaktın yaşasaydın
Kayıt Tarihi : 27.9.2007 20:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mahallede kamyon kazasında parçalanarak ölen Yeğenim Çağdaş'a ithafen yazılmıştır.

Sabır dilemekten başka yapacak birşey yok.
Sevgi ve saygılarımla...
sabır ve selametler dilerim..
Bir kazanın ustaca kaleme alınışı yüreğin duyduğu
sızıdan olsa gerek..Kutlarım üstadım tebrikler..
Selam ve muhabbetlerimle..Allaha emanet ol..yunus karaçöp
Acınızı paylaşıyorum... Sabır diliyorum...
Selamlar, sevgiler...
TÜM YORUMLAR (11)