Yeğenim Abdurrahman Şiiri - Ahmet Tanyeri

İmanlı bir mümindi, çok iyi bir Müslüman
Canımdan çok sevdiğim, Yeğenim Abdurrahman

İnsanlık abidesi, güzel ahlak timsali
Hal ve hareketleri, sanki melek misali

Çocukluğumuz geçti, Onun ile beraber
Onunla güzelleşti, gördüğüm bütün yerler

İnançlı bir insandı, eşsizdi dindarlığı
Bize hayat verirdi, onun güzel varlığı

Yardımsever bir kişi, aynı anda cefakâr
Hem dürüst hem çalışkan, her zaman da vefakâr

Hem Amca-Yeğen idik, hem de iyi arkadaş
Onunla Bacanaktık, sanki olmuştuk kardaş

Dünya onun yanında, değersizdi pul kadar
Ona önem vermedi, göç edinceye kadar

İki bin on üç yılı Ocak yirmi dokuzda
Dünyaya veda etti, rahmet etti bir anda

Ruhu ve bedeniyle yürümüştü Rabbine
Halis, kâmil imanı, gömülmüştü kalbine

Ey sevgili yeğenim sana sesleniyorum
Yerin rahat, mekânın cennet olsun diyorum

Unutmak mümkün mü hiç, yıllar geçse de seni
Çünkü senin yokluğun perişan etti beni

Çektiğin sıkıntılar sana olsun kefaret
Kıyametin şiddeti sana vermez eziyet

Allah’ın mağfiret ve rahmeti sana olsun
Haşrin Peygamberlerle, şehitlerle bir olsun

Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR
(13.02.2013 – Çarşamba)