Yeğenim A.Yaşar Yılmazın Ardından

Günlerden Cuma idi
Telefonun zili çaldı
Arayan oğlum İrfandı
Haber ise üzücüydü

Titrek sesle dedi bana
Baba YAŞAR’ı kaybettik
“Acı vatan Almanya’dan”
Hemen yollara koyulduk.

Eve vardığımızda biz
Hemen herkes toplanmıştı
Sevgili yeğenim YAŞAR
Henüz morgdan çıkmamıştı

Ümraniyeye varınca
Koptu yeniden kıyamet
Ablam, kızlar ağlıyordu
Bir yandan da İsmet, Ahmet

Hele çocukların hali
Yürekleri yakıyordu
Yıkanmaya gitti YAŞAR
Herkes onu bekliyordu.

Genç yaşta yetim kalmıştı
Çok uğraştı, çok çalıştı
Oldukça eli açıktı
Ömrü kısa yazılmıştı

Anasını hiç kırmadı
Her an ondan dua aldı
Kardeşlerine çok baktı
Hem severdi hem okşardı

Başa geldi o hastalık
Gösterdi daima mertlik
Ayağa durmuştu dimdik
En son dedi tamam artık

Hastalıkla çok uğraştı
En sonunda yenik düştü
Bir kuş olup uçup gitti
Aramızdan yeğen YAŞAR

Cimri değil cömert idi
Fakirleri gözetirdi
Gayretli ve çalışkan idi
Genç yaşta göç eyledi

Eşi Emine bağırdı.
“Dayı YAŞAR gitti YAŞAR”
Emine’nin bu feryadı
Gerçekten yürekler yakar

Mallar mülkler hepsi fani
Veren Allah aldı canı
Eşler, dostlar hep geldiler
Uğurladılar YAŞAR’ı

Genç yaşında göç eyledi
Ebedi âleme YAŞAR
Ne yapabiliriz ki bizler
Böyle yazılmıştı kader

Kalabalık bir cemaat
Katılmıştı cenazeye
Eller üzerinde YAŞAR
Götürüldü musallaya

Babasının yanına
Yerleştirildi YAŞAR
Geri kalanlarına
Yüce rabbim sabır ver

Kalbi nurlarla dolsun
Mekânın cennet olsun
Erken giden YAŞAR’a
Rabbim yardımcı olsun.

Sabırlar diliyorum
Ablama, çocuklara
Hep el ele vererek
Çıkın iyi günlere

Mehmet’in mazlum hali
Beni gerçekten üzdü
Ne yapalım çocuklar?
Gelen Allah’tan geldi

Dayın Ali yanıyor
Geçmişi hatırlıyor
YAŞAR’la babasına
Bol rahmetler diliyor