Yeğene Mektuplar - 19

Ufka daldı gözüm, güneş batıyor,
Yine duygularım sürgün be yeğen.
Herkes bir bir kapısını kapatıyor,
Yine hayallerim durgun be yeğen.

İki satır selam yazmadın sen de,
Bu kaçıncı mektup bilmem ki ben de,
Gelmek zor işte, hadi gel desen de,
Yine ayaklarım yorgun be yeğen.

Nasıl oldu cimcime, büyüdü mü?
Talihin biraz olsun yürüdü mü?
Bizim dağları çiçek bürüdü mü?
Yine suallerim sorgun be yeğen.

Gayri düze çıksın memleket derken,
Hep büyüklerin suyuna giderken,
Yırtık hırka, kuru lokma isterken,
Yine yediklerim vurgun be yeğen.

İzler olduk terör denen illeti,
Şehitler uyandırmıyor milleti,
Ne hale koydular can memleketi,
Yine kalemlerim dargın be yeğen.

Hasret büküyor insanın belini,
Hâk görsün ona açtığın elini,
Bak unuttum bizim sarı gelini,
Yine heyheyliyim bugün be yeğen.

Hacı İbrahim SAĞIR
29 Şubat 2016