Kimse yanmasın dersin, ben yanarım,
Cana can elime elsin be yeğen.
Yıllardır gelirim dersin kanarım
Gönlün bizim ile gelsin be yeğen.
Bizim burada yazla kış karışık,
İnsanı dertli, gündüz söner ışık,
Garipler yol gözlemeye alışık,
Derdimi söyleyen dilsin be yeğen.
Çileyle yoğrulmuş gönül erkanı,
Unutma ne olur sen de arkanı,
Ananı, babanı, evin barkını,
Gel görde tüm yüzler gülsün be yeğen.
Bilirim hep şükredersin haline,
Kimse sormazki emmiyin hali ne?
Herkes acınır kendi ahvaline,
Burada böyle kim bilsin be yeğen.
Hacı İbrahim SAĞIR
6 Ocak 2016
Kayıt Tarihi : 21.9.2016 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!