Yeğene Mektuplar - 11

Bize sılamızda gurbetçi derler
Gurbet kitabını yazdık be yeğen.
Türklük nedir bilmeyen, neci derler.
Döşlere ayyıldız çizdik be yeğen.

Saygı duyduk yerde yatanımıza,
Ata'ya cana can katanımıza,
Kem söz ettirmedik vatanımıza,
Kaplara sığmadık azdık be yeğen.

Sövdüler ardımızı döndükçe biz,
Güldüler yüzümüzü döndükçe biz,
Erimeyip sineye döndükçe biz,
Oyunlarını hep bozduk be yeğen.

Kimimiz kimliğini bilmez oldu,
Birbirinin yaşını silmez oldu,
Hizmetin doğrusuna yilmez oldu,
Kendi kuyumuzu kazdık be yeğen.

Hep Türkiye'nin haliyle hallendik,
Yan gözle bakanlara celallendik,
Aşkıyla yandık tutuştuk küllendik,
Dertlerimizi bir bir düzdük be yeğen.

Mert olur bizim oranın insanı,
Yüz yüze gelsen kaynar hemen kanı,
Sen de dostu düşmanı iyi tanı,
Biz burda kahpeden bezdik be yeğen.

Burunda tüter, toprak bizi çeker,
Koca bir kafes yaşadığımız yer,
Daralan sokakları, bize her yer,
Kayseri diyerek gezdik be yeğen.

Hacı İbrahim SAĞIR
11 Aralık 2015