Yeğene Mektuplar - Ad Günü

Bir düşündüm yeğen,
Yıllar nasıl da geçmiş,
Ne çok hatıram var seninle,
Doğumunu bilirim mesela,
Adını koyduğumuz akşamı,
Dilindeki kelime yığının berraklaşmasını,
İlk adımlarını,
İlk düşüşünü,
Hatta,
Suyun o yanında yuvarlanışını,
Dikenlerden çizilen,
Taşlardan berelenen bedenini,
Kanayan alnını bilirim.

Zaman akmaya mahkûm,
Yıllar geçmeye,
İnsanoğlu yaş almaya.

Yaşamak,
Görmek demektir olup biteni,
Hiç olmazsa izlerini taşımaktır,
Maddi, manevi var oluşun,
"An be an oluş halinde olma"nın ayırdına varmaktır,
Yaşamak demek,
Değişime direnmek değil,
Değişmemesi gerekeni muhafaza ederek gelişmektir,
Yaşamak,
Yaradan'a teslim olmak,
Yaradılışın sırrına erebilmek demektir,
Aslında yaşamak,
Kalp denen bir küçük organı taşımak değil,
Kocaman, sevgi dolu bir yürek sığdırabilmektir içine,
Ben sendeki yeğen,
İşte o mangal gibi yüreği bilirim.

Zaman akmaya mahkûm,
Yıllar geçmeye,
İnsanoğlu yaş almaya.

Onca yaşanmışlık ki zor hepsini saymak,
Zaten çetelesi tutulsun diye yaşanmadı ki hiç biri,
Tadı damağımızda kalsın istedik,
Yenilerini eklemek umuduyla gelecek güzel günlerde,
Atışmalarımızda dans eden kelimelerin ritmini mesela,
İki lafın belini kırmak,
Ya da bakışlardaki şefkati yudumlamak keyifle,
Hatta,
Gecenin bir yarısında,
Amca yeğen,
Yine yumulmak menemen tavasına afiyetle,
Sen de çok istersin bilirim.

Zaman akmaya mahkûm,
Yıllar geçmeye,
İnsanoğlu yaş almaya.

Yaşamayı da seversin yaşatmayı da,
Bütün çaban da bunun için değil mi,
Sevdiklerin ve sevenlerinle,
İnsanca bi yaşam sürmek,
Sağlık ve mutlulukla,
İşte bu yüzden,
Demem o ki yeğen,
Seni bilirim.

Zaman akmaya mahkûm,
Yıllar geçmeye,
İnsanoğlu yaş almaya.

Hülasa yeğen,
İyi ki varsın.

Ad günün kutlu olsun.