Yeğen Şiiri - Osman Bulut

Başarıyla dolu kısa bir hayat,
Her yılın takdire şayandı yeğen.
Çok uğraştın, kısmet değilmiş hasat,
Hayallerin tutuştu yandı yeğen.

Sinsi düşmanınla iyi savaştın,
İğneyle, ilaçla hayli uğraştın.
Çıkan her engeli sabrınla aştın,
Kalbin ancak dört yıl dayandı yeğen.

Sonuçlar çıktıkça, pozitif, somut,
Korkardık gelecek diye son komut.
Gencecik kalbini kaplayan umut
Sönmeyen ışığın, ziyandı yeğen.

Taşıdığın umut, kuvvet, cesaret,
Hayata bağladı seni bir müddet.
Sen yirmilik kuzu idin, o illet
Karşında bir şir-i jiyandı yeğen.

Sarstın baban gibi muhkem kaleyi,
Yıkılmazdı yese koca gülleyi.
Sabırla sürdürdün mücadeleyi,
Her şeyin Allah'a ayandı yeğen.

Karşımda çocuksu masum yüzlerin,
Aklımda boyunu aşan sözlerin.
Bu gün son uykuya dalan gözlerin
Hakiki aleme uyandı yeğen.

Düşlerinden biriydi damat olmak,
Sevdiğin bir Şirin'e Ferhat olmak.
Bununla birlikte avukat olmak,
En büyük hayalin, rüyandı yeğen

Ailenin hayat sigortasıydın,
Deyim yerindeyse pırlantasıydın.
Sen sadece "okuma hastası"ydın,
Kitaplar en büyük dünyandı yeğen.

Ölüm haktır, Amenna ve Saddekna,
Herkes bir gün tadacak yok istisna.
Gayretine şahit tüm İbn-i Sina,
Aklına gelmeyen isyandı yeğen

Herkese bir ömür hazırlar kader,
Çağrılan Hulusi kalp ile gider.
Bitti senin için sıkıntı, keder
Bulutlar siyaha boyandı yeğen.
02/08/2021