Yegane Sevgili Şiiri - Bekir Erdem

yıkık dökük bir kenar mahallede bacası tütmeyen sıvaları catlamış bir gecekondudan penceremden gelen bir ay ışıgı vuruyor yatağıma ve sen beliriyorsun yıldızlar arasında dışarı koşuyorum kimsecikler yok heryer o kadar sessiz ki Rüzgar rüzgar savuruyor yaprakları.. gece belirsiz bi karanlığa düştüm. gözüm hep seni arıyor..Sen bir ışık bile yakmıyorsun. .Sen LaL olmaya devam et.sevgili . ben Coktan buldum Seni.. Narin Seslim.. bil ki içindeki sesleri duyuyorum.. sen diyemesen de sevdiğini ben Haykırıcam yegane sevgimi biliyorum korkuyosun korkma tut elimden birlikte yürüyelim bu yolda birlikte devirelim yılları birlikte aşalım engelleri gel birlikte nefes alalım birlikte verelim hiç bişey için geç değil... sevdam icin ölümü dahi göze alırım... Cannnn Canana Can vermezmi hiç.. ya ömür, vermezmi Ömree ömrünü.. öyleya ömre verilmez mi ömür. Yegane sevgiliye.