Yegâne gizem varlığımız…
Sürer durur ardı gelmeyen,
Bir var oluş tartışması…
Yaşam barındırır içinde gizliden,
Duygu hallerinin keşfedilmemiş her türlüsünü…
Hayat bahsedilmiş olan mucize,
Biz ise; içi boş bedenleri dolduruyoruz…
Hiç var olmamış duygular yaratıyor,
Bir de zevkini sürüyoruz bedende…
Okyanustaki bir gemi gibi,
Bir sonraki limanı görene dek, inatla yelken açıyoruz…
İnat demişken,
Tükettiklerimize aldırmadan, tüketemediklerimize…
Sabah doğan güneş nasıl özelse her günde,
Biz de her yaşta ayrı duruşlar sergiliyoruz…
Oysa zamanda tekâmülden ibaretmiş sevgi,
Biz anı da tükettik hesapsızca….
Kaygılarımız, korkularımız hatta ağlılarımız vardı,
Onları da anlamsız paylaşımlarda yitirdik…
Belki ile başlayıp, sonra pişmanlık ile biter,
Heder ettiklerimizden en kıymetlisi idi Nefesimiz…
Doğan gün getirir,
Umutları kucak kucak…
Koşarız ardın sıra,
Birinden diğerine aşkla esrarlı tutkularımızın…
Şimdi kendime sorduğum şey,
Beni, bizi ve bizleri farklı kılan gizem neydi!
İlk düşümüz mü?
Üreyen düşüncelerimiz mi?
Artan paylaşımlarımız mı?
Var oluşun öncesi, içimize sığdırılan O;
Ölüme inat varlığımız mı?
Mehmet Aydemir 22.06.2014 saat 20:05 Karaalioğlan parkı…
Mehmet AydemirKayıt Tarihi : 30.6.2014 11:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşlerimiz bizi var eden sebep, sınırsız sorularımızın cevabı...
Sevgili Aydemir,kişinin iç sesler mezarlığı olur bazen.Savı ortaya koyarsın ve yine kendin o savı ya çürütür yada sürdürürsün.İşte dizelerinizin çağrıştırdıkları da bu yönde.Güzeldi.
Kutluyorum kaleminizi.
Sevgi ve selamlar...
'Her insan' bir dünya.. Her insan çözülmeyi bekleyen bir bilmece... Kim bilir kaçıncı enemeden sonra 'aynı tohumdan' yaratılmıştır, kaçıncı hayatıdır sürüp, bitmeyi bekleyen...
Yaşam, bana göre bir devinimdir... Mevsimler gibi, her gün doğan gün gibi süreklidir....... Nasıl bir kış, bir öncekinin aynısı değilse, insan da öyledir... Ama öylesi bir kış tıpatıp yaşanmış olabilir, geçmişte.. İnsan içinde geçerlidir bu durum........
Tükenmek, yeniden üremek için zorunludur... Ama nasıl tükettiğimizdir önemli olan, bir ömrü, sunulanları...
Derinliği olan şiirinizi ve sizi kutlarım..
Onları da anlamsız paylaşımlarda yitirdik…
Belki ile başlayıp, sonra pişmanlık ile biter,
Heder ettiklerimizden en kıymetlisi idi Nefesimiz…
-- Nefis bir çalışma ,ser dörtlükde bir sızlanma olsada akıcı . kutlarım
TÜM YORUMLAR (16)