YEGÂNE DİLEĞİM...
Dolaşır semada kara bulutlar
Yanık bir türkü söyler sanki
çapraz esen rüzgarlar
Habire sağa sola savrulur
dalından kopan
sararmış yapraklar...
Sonbahar mı geldi yoksa
mor sümbüllü bağıma
daha doyamadan gençlik çağıma?
Kış kapıya mı dayandı
kar mı yağacak gönül dağıma
ben hasretken toprağıma?
Ömür dediğin nedir ki;
ezanla sela arası geçen zaman
Sanki bir yaprak misali
savrulur sağa sola durmadan
Su gibi akıp geçti zaman
hiç farkına bile varmadan...
Gün gelir zaman gelir
elbet ben de giderim
Allah böyle dilerse
kime ne derim
Şudur dostlar bilin
yegâne dileğim
İki Cihanda da
utandırmasın Rabbim.
ilhan Kolukırık
Rotterdam, 06 Ekim 2018
Kayıt Tarihi : 14.2.2019 18:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Kolukırık](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/14/yegane-dilegim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!