Yağmur sonrası gökten,
-ben korkarım önce;
Gözüme perde iner, yoksan!
Şimşek artığı cümbüşe döner, ipten;
-şeytan uçurtmasının yanık kuyruğu!
Yitiklere karışsan;
-rengi bile kalmıyor dünyanın,
Yok; öyle, bildiğin gibi değil;
-sayıyorum: noksan!
Gökkuşağım altılı kemer; aptal seyir!
-herşey, normale düşman;
-kubbeme balyoz az gelir!
Zamansız karda dolaşır eli ayağı baharın,
Uğur böceği korsan uçar ayazda;
Sele karışır cemre suların;
-çamuru yerde!
Birşey var besbelli, kaçırdık elimizden
Yedinci rengi yatırdık eylüle, hasrete say!
-başkasını bilmiyor sevdâm;
-yılkı gözlüğü kör;
-kara cahil!
Acıması yok bu yağmurların;
-gözü, pınarı sanki sarnıç;
Sağnağın altına düştü sağdığın;
Yazık ardıç ağacına, soyadı yok;
-belli olmuyor ağladığın!
10-11.12.1999 - 2009 - 2010
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 31.1.2008 00:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gökkuşağının rengini bile değiştirebilecek kadar, rengi yoksa hayatının. Renk veren bir sevgili, ne kadar hayat dolu olur değil mi? Saygılarımla...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!