senin bu utanmayışın sıkılmayışın
harcarsın sen aşkı hoyratca
hayatım çürümüş ve kokuşmuş
günlerim dünlerden yorgun
hayatım hayat olarak ellerinde
hadi al
pembe bir karanfil gibi, sürükle
kaderde utanır belki saplantılarından
hadi al
durup dinlenmedn al
gerçeğe bakarsan
yakındır ayrılığın hikayesi
çok yakın
içten içe
bir ağaç gibi çürüyorum
ayaklarım taşımıyor ağırlığımı
sözlerimi duyurmaya
yetmez sesim
devrileceğim bir anda
hadi al
Kayıt Tarihi : 15.7.2000 11:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!