Kanatları kırık sürgün bir kuşum
Vurgun yemiş gibi gönlüm yaralı
Ağlamaklıyım hep yoktur gülüşüm
Neşeyle mesafem gayet aralı
Hayattan çok fena aldım dersimi
Haykırsam da duyan olmaz sesimi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
