Yedikule zindanı yokluğun…
Yalnızlığa verilmiş bir sözüm de yok
Seni terk etmeyeceğim diye
Halen neden yakamda
Düş demekle düşmüyor ki
Silkelemekle de çıkmıyor
Yapışmış ne menem şeyse
Anladım ki senin yokluğundan
Bu yalnızlığım
Halbuki ne kadar kalabalıktı caddeler bugün
İğne atsan yere düşmeyecek gibiydi
Ama ben yine yalnızdım
İğne ucu kadar boşluk olmayan caddelerde
Koskoca bir dünya içinde ben yine sensizdim
Ve Yedikule zindanları gibi yüreğim
Esarete zincirlenmiş dört bir yandan
Gel de bitsin yalnızlığım
Yüreğim çıksın zindanından seni görsün…
25.03.12 / 00.30
Sabri CeyhanKayıt Tarihi : 25.3.2012 00:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!