Yedigöller Şiiri - Gül Şenel

Yedigöller’in gülüydü
Kızarmış yapraklar.
Rüzgarın oyuncağı,
Toprağın kazağı,
Ağaçların kanlı gözyaşıydı.
…
Gözlerim Yedigöller
Yüreğim ağaç,
Bedenim toprak.
Feleğin ta kendisiydi rüzgarla resimleşen.
Sen…
Sen yapraktın ölümle güzelleşen.
Ve ben…
Ben gözleri SERİN,
Yüreği DERİN,
Ümidi İNCE,
Gönlü BÜYÜK
Pınarları KURU
Yarına NAZLI
Feryadı SAZLI
Bir düş.
Yedigöller de mayalanan…
Gül ŞENEL