Yediğim Nane Şiiri - İzzettin Dönmez

Bir kuş kadar hafiftim,
Onunla tanışmadan!
Kartal kadar özgürdüm,
Aşkına yanaşmadan!

Her şey bir anda oldu,
Bir imza yıktı beni,
Aşkına mahkum oldum,
Hücreye tıktı beni!

Artık cesarette yok,
Mangal gibi yürekte,

Hayatım bir hiç oldu,
Kaldım orta direkte!

Bordro mahkumu oldum,
Sözleşmede umudum,
Çile dolu şişeden,
İçerim yudum yudum,

Hanımın ayağına,
Basacağım diyerek,
Veda etti özgürlük,
Bu naneyi yiyerek!

Keşke bekar olsaydım,
Yetmiyor ki maaşım,
Cenaze vakfı olmasa,
Belki kalkmaz naaşım!