783.562 Kilometrekare Benim Hücrem

Yedi yüz seksen üç bin beş yüz altmış iki kilometrekare benim hücrem
İçinde çocuklarım.

Bazen bilmediğim bir sahilden gece yarısı girdiğim deniz kadar yabancı,
Bazen yabancıların önünde savunduğum uslanmaz çocuklarla dolu
Haksız olduklarını bile bile
Biz bize kalınca dizime yatırıp sonsuz bir şefkatle pataklamak istediğim.
Zira yaramazlıkları anne ninnisi gibi tanıdık,
Dost ihaneti kadar yakıcı.

Yedi yüz seksen üç bin beş yüz altmış iki kilometrekare benim hücrem
Dile kolay!
Kaçsam peşimden gelir,
Zaten kaçmak da istesem,
İstesem kaçamam.
İçinde aynı anda yaşarım
Nefretle sevgiyi, öfkeyle merhameti, utançla gururu, matemle coşkuyu
Karmakarışık.
Mutluluk sadece bir andır hücremde
Bulanık bir su birikintisinde neşe içinde çırpınan bir serçe.
Hüznüyse sonsuzdur
Artık bozulan mayanın.
Evet, bir başkadır benim hücrem
Tıpkı çocuklarımın hep bir ağızdan söylediği o meşhur şarkıdaki gibi.

Yedi yüz seksen üç bin beş yüz altmış iki kilometrekare benim hücrem
İçinde çocuklarım.
Sevmekten asla vazgeçmeyeceğim canavarlarıyla,
Asla müdafaa etmeyeceğim masumlarıyla
Ve asla affetmeyeceğim aymazlarıyla
Benim çocuklarım.